نامه اعتراضی باربارا لوخبیلر رییس کمیسیون ایران / اروپا به مسئولین بلند پایه رژیم ایران

پس از آنکه دولت ایران از سفر هیئت اعزامی اروپا به سرپرستی خانم لوخبیلر به ایران طی روزهای 7 الی 11 ژانویه 2010 ممانعت بعمل آورد، خانم باربارا لوخبیلر رییس کمیسیون روابط ایران / اروپا و از اعضای سبزهای اروپا طی نامه ای به تاریخ 21 ژانویه 2010  نسبت به نقض گسترده حقوق بشر در ایران اعتراض نمود . لازم به ذکر است این عضو پارلمان اروپا قرار بود طي روزهاي 7 و 8 ژانویه در هتل لاله تهران با خانواده زندانيان عقيدتي سياسي در ایران از جمله نزدیکان آقای بروجردی دیدار داشته باشد .

خانم لوخبیلر در این نامه نوشته است :

این نامه را برای شما  می نویسم تا  نگرانی عمیق خود را نسبت به دستگیری اخیر  فعالان حقوق بشر اعلام نمایم. شیوا نظر آهاری، کوهیار گودرزی، سعید کلانکی، سعید جلالی فر، سعید حائری، پریسا کاکایی و مهرداد رحیمی همگی عضو کمیته مدافعین حقوق بشر هستند که در حال حاضر در زندان بسر می برند. از دیدگاه من کمیته مدافعان حقوق بشر سازمانی است که مراکز و مسائل حقیقی  مربوط به حقوق بشر را روشن میکند و فعالیت آنها نباید توسط مقامات ایرانی جرم تلقی شود.

نگرانی دیگر من اعدام 17 نفر از اقلیت کرد است که در لیست قرار داده شده اند و این بخاطر محکومیتشان  به اتهامات سیاسی است. آنگونه که گزارش شده است در دادگاهی ناعادلانه محکوم و  در زندان مورد شکنجه قرار گرفته اند و همچنین از دسترسی به وکیل محروم بوده اند. من از شما مصرانه تقاضا دارم که مساله اعدام کردها و سایر زندانیان سیاسی را متوقف کنید.

عالی جناب اجازه می خواهم بار دیگر نگرانی عمیق خود را نسبت به این بازداشتها، بازداشت شدگان و شرایط فیزیکی و روانی آنها ابراز دارم و نیز بر این نکته تاکید کنم که این دستگیریها در تضاد با تعهدات بین المللی ایران مبنی بر حمایت از مدافعین حقوق بشر است. تمامی مراحل این دادگاه ها و محاکمات باید بصورت شفاف و علنی برگزار و اداره شود و فرآیند قضایی باید عادلانه و در راستای اصول شناخته شده بین المللی باشد.

احتراماٌ از شما تقاضا دارم که تمام توان خود را جهت رسیدگی به مساله  تسریع در روند دستیابی به خواسته های مذکور با شرایط مطرح شده به کار گیرید تا  تمامی مدافعان حقوق بشر در ایران بتوانند آزادانه و بدون ترس از اقدامات تلافی جویانه به وظایف و فعالیتهای  قانونی خود در رابطه با مسائل حقوق بشر بپردازند.

علاوه بر این اجازه می خواهم تا مساله آیت الله کاظمینی بروجردی که در تاریخ 8 اکتبر 2006 دستگیر و در دادگاه ویژه روحانیت به 11 سال حبس  محکوم گردید را مطرح نمایم.  ایشان علی رغم ابتلا به بیماری های خطرناک و جدی از تاریخ 27 ژانویه 2009 به سلول انفرادی در زندان یزد منتقل شده است.

به نظر من  آیت الله بروجردی بخاطر عقایدش به زندان انداخته شده است  چرا که  دلیل بازداشت وی صرفا  اظهار نظرش در رابطه با آزادی مذهب و بیان است.

بنابراین از مقامات قضایی ایران می خواهم که محاکمه روحانیون در دادگاه ویژه روحانیت را  منسوخ و مختوم اعلام نمایند و دستور به بررسی مجدد بر اساس استانداردهای ملی و بین المللی  دهند تا تمام مواردی که در آن روحانیون توسط این دادگاه محکوم شده اند، بصورت عادلانه  بررسی گردد.

ارادتمند شما

باربارا لوخبیلر

آیت الله بروجردی را آزاد کنید

من به همراه یکی از دوستان آزادیخواهم که در امریکا است، به اینکه چگونه رژیم اسلامی سعی دارد آیت الله بروجردی را پیش از سقوط حکومتش از بین ببرد، گفتگو می کردیم. هدف از این نوشته توجه به مسئله آیت الله بروجردی و تشویق تمامی ایرانیان طرفداران دموکراسی به حمایت از ایشان است. آیت الله سید حسین بروجردی به حمایت از نظریه جدایی دین از سیاست شناخته شده است. وی در سال 1994 با ابراز مخالفتش درباره اداره حکومت بدست روحانیون کارش را آغاز کرد. وی با تئوری ولایت فقیه یا ایده آیت الله خمینی مبنی بر اینکه حکومت اسلامی بایستی توسط یک روحانی - فقیه اداره شود، مخالف بود. به طور کلی وی مخالف ظلم و ستمی است که رژیم اسلامی بر اساس آن بنا شده است.

آیت الله بروجردی اعتقاد دارد که این رژیم بر اساس بدعت و بر پایه برداشتی خشن از مذهب تشیع و اسلام است. در عوض وی پایبند به اسلام و تشیعی است که در آن روحانیون پس از آغاز غیبت امام دوازدهم، اجازه مشارکت در امور حکومتی را ندارند. وی معتقد است که تفسیر سرکوبگرانه رژیم از اسلام باعث شده است تا ایرانیان بیشماری با اسلام مخالفت کنند. وی ازبرگزاری رفراندوم حمایت می کند تا بدین وسیله مردم ایران به طور آزادانه و صلح طلبانه بتوانند رژیم را حذف کرده و یک حکومت مبتنی بر دموکراسی و سکولار جایگزینش نمایند. خواندن عقاید دلسوزانه او حتی برای ایرانیان غیر مسلمان اعم از مسیحی و زردشتی هم بسیار ارزشمند است.

در سال 2002 پدر ایشان، جناب آیت الله محمد علی بروجردی به طرز مشکوکی در بیمارستان تهران درگذشت و مسجد وی توسط رژیم ایران مصادره گردید. از زمان به قدرت رسیدن احمدی نژاد فشارها بر آیت الله بروجردی تشدید یافت. در اکتبر 2006 وی به همراه بیش از هزار تن از هوادارانش که برای حفاظت از او در اطراف خانه اش تجمع نموده بودند، دستگیر شد. رژیم 172 زن و 225 مرد از آنان را در زندان نگاه داشت.

وی در ابتدا با حکم دادگاه ویژه روحانیت به اعدام محکوم شد اما به دلیل فشارهای بین المللی این حکم به 11 سال زندان که 10 سال از آن زندان در تبعید ( شهر یزد ) است تقلیل یافت. وی اکنون در یک سلول انفرادی در زندان اوین نگهداری می شود و جهت مداوای بیماری های قلبی، تنفسی و ریوی و مشکلات بینایی اش از مراقبت های پزشکی مربوطه محروم است. وی در این مدت 40 کیلو وزن کم کرده است. همچنین دکتر حسام فیروزی پزشک وی نیز بازداشت شده است.

مادر آیت الله بروجردی نیز در سال2006 بازداشت شد و به دلیل نگرانی های وی در مورد اسارت فرزندش در سال 2006 در مدت کوتاهی بعد از آزادی از زندان درگذشت. به آیت الله بروجردی اجازه عیادت از مادر و شرکت در مراسم خاکسپاری داده نشد. پسر ارشد آیت الله بروجردی و دو فرزند دیگرش نیز بازداشت شدند. همسرش نیز به سلول او آورده شد و در مقابل او مورد تجاوز قرار گرفت.

اسنادی که من از هوادارانش دریافت نمودم بسیار غم انگیز بوده و نشان می دهد که زندگی وی در خطر است. متاسفانه واضح است که تا هنگامی که این رژیم در قدرت است، ایشان آزاد نخواهد شد. اما به اقدام های فوری جهت توجه به مساله ایشان و زنده نگهداشتن وی تا زمان سقوط رژیم نیاز است.

رژیم، آیت الله بروجردی را برای اهداف خاصی مورد شکنجه قرار می دهد. شکنجه وحشیانه وی سبب صدمه دیدن اندام های حیاتی اش شده است. رژیم همچنین در 13 دسامبر 2009 هنگامی که جهت تماس با خانواده اش به سمت باجه تلفن می رفت با انداختن یک بلوک سیمانی که درست کنار پای او به زمین افتاد، قصد جان وی را داشت. در 21 دسامبر 2009 آیت الله بروجردی از طبقه دوم تخت خواب به زمین افتاد و پایش زخمی و کبود شد. در13 ژانویه 2010 رژیم یک مشاجره ساختگی بین آیت الله بروجردی و دیگر زندانیان ترتیب داد. آیت الله بروجردی برای اعتراض به این اقدام، تهدید به اعتصاب غذا نمود. علاوه بر آن از ابتدای 31 دسامبر 2009 رژیم آیت الله بروجردی را از دسترسی به تلفن محروم کرده است.

همچنین رژیم شرایط سخت و غیر قابل تحملی را برای سایر روحانیان در زندان اوین بوجود آورده است. مانند گرسنه نگه داشتن آنان با دادن غذایی بسیار ناچیز که عبارت است از هر چهار زندانی دو قرص نان، یک عدد چای کیسه ای و یک وعده غذا که حتی برای یک زندانی هم ناکافی است. در21 ژانویه 2010 سیستم گرمایشی و آب گرم بند ویژه روحانیت زندان اوین قطع شد ومسؤلین زندان، زندانیان را مجبور به استفاده آب سرد جهت استحمام در سرمای زمستان نمودند.

من از تمامی ایرانیان طرفدار دموکراسی و سکولار می خواهم که از آیت الله بروجردی حمایت کرده و برای آزادی او فراخوان دهند. برای تمامی ایرانیان آزادیخواه سکولار لازم است که روحانیونی همانند آیت الله بروجردی را که تحت آزار و اذیت رژیم قرار دارند، به رسمیت بشناسند. غیر منصفانه است که ایرانیان آزادیخواه سکولار مسئله آیت الله بروجردی را به دلیل روحانی بودن وی نادیده بگیرند!

لینک اصلی:

http://persiafreedomusa.blogspot.com/2010/02/free-ayatollah-boroujerdi.html

عفو بين الملل فرانسه : آیت الله سید حسین کاظمینی بروجردی بخاطر داشتن باورداشتهای دینی مسالمت آمیز بازداشت شده است!

شخصی که در معرض خطر است: کاظمینی بروجردی ( ایران )

چهارشنبه ، 10فوریه ، 2010 

مقدمه :

L'ayatollah chiite Sayed Hossein Kazemeyni Boroujerdi est un prisonnier d'opinion, détenu uniquement pour avoir exprimé, de façon pacifique, ses convictions religieuses.روحانی شیعه آیت الله سید حسین کاظمینی بروجردی یک زندانی عقیدتی سیاسی است . وی بخاطر داشتن باورداشتهای دینی مسالمت آمیز بازداشت شده است. او بنا بر اتهامات عنوان شده صرفا بخاطر ملاحظات سیاسی در زندان نگهداری می شود. ایشان از مراقبت های پزشکی لازم جهت درمان بیماریهای متعدد از جمله پارکینسون و ...  که سلامتی وی را به خطر انداخته، محروم می باشد. روvIl est emprisonné sur la base d'inculpations manifestement motivées par des considérations politiques.Il est privé des soins médicaux nécessaires au traitement d'un certain nombre de problèmes de santé, dont la maladie de Parkinson.ایشاناا

هویت:
   جنسیت : مذکر
   زبان محاوره ای:  --
   تاریخ تولد : آگوست 1 ، 1958
   شغل / سمت : روحانی مسلمان، شیعه
   محل سکونت: --
   وضعیت تاهل : متاهل ، 2 پسر (سید مهدی کاظمینی بروجردی و محمد کاظمینی بروجردی)

گزارش کامل:

L'ayatollah chiite Sayed Hossein Kazemeyni Boroujerdi est un prisonnier d'opinion, détenu uniquement pour avoir exprimé, de façon pacifique, ses convictions religieuses.روvروحانی شیعه آیت الله سید حسین کاظمینی بروجردی یک زندانی عقیدتی سیاسی است ، وی بخاطر داشتن باورداشتهای دینی مسالمت آمیز بازداشت شده است. او بنا بر اتهامات عنوان شده صرفا بخاطر ملاحظات سیاسی در زندان نگهداری می شود. ایشان از مراقبت های پزشکی لازم جهت درمان بیماریهای متعدد از جمله پارکینسون و ...  که سلامتی وی را به خطر انداخته، محروم می باشد.
Il est emprisonné sur la base d'inculpations manifestement motivées par des considérations politiques.Il est privé des soins médicaux nécessaires au traitement d'un certain nombre de problèmes de santé, dont la maladie de Parkinson.ایشاناا

آیت الله بروجردی ، یک مقام مذهبی در ایران است ، او مخالف اصل ولایت فقیه (حکومت روحانیون) است که جمهوری اسلامی ایران بر آن مبتنی است و طرفدار اندیشه جدایی دین از سیاست می باشد. او بخاطر اعتقادات مذهبی ، ظاهرا بارها به دادگاه ویژه روحانیت احضار شده است ، این دادگاه که مربوط به رسیدگی جرائم روحانیون می باشد به دور از استانداردهای بین المللی است.
در تاریخ 30 ژوئن، 2006 ، آیت الله بروجردی مراسم مذهبی باشکوهی در ورزشگاه شهید کشوری در تهران که در آن طرفداران جدایی دین از حکومت و سیاست جمع شده بودند، برگزار کرده بود. در ماه های بعد از آن ، مقامات سعی در بازداشت ایشان نمودند اما این اقدام چندین بار توسط شاگردان او  که در اطراف منزلش در تهران تجمع کرده بودند خنثی شد. صدها تن از پیروان او در طی درگیری های خشونت آمیز که نیروهای امنیتی در اواخر ماه سپتامبر و اوایل اکتبر 2006 ایجاد نموده بودند مانع از دستگیری او شده بودند ، اگر چه هیچ اطلاعاتی موجود نمی باشد که نشان دهد آیت الله بروجردی و یا هواداران او از خشونت استفاده کرده اند.

بین 18 و21 سپتامبر  2006 ، آیت الله بروجردی برای دبیر کل شورای اتحادیه اروپا، خاویر سولانا ، نماینده عالی تجدید نظر، پاپ و دبیر کل سازمان ملل متحد در آن زمان ، کوفی عنان نامه نوشت. در نامه خود به خاویر سولانا ، آیت الله بروجردی از حصر خود توسط عوامل حکومتی و اذیت و آزار وارده و همچنین تهدید به کشتن وی خبر داد.

در نهایت ، آیت الله بروجردی در 8 اکتبر 2006 ، به همراه 300 تن از پیروانش دستگیر شد.مادر او ، در سن هشتاد سالگی در میان بازداشت شدگان بود. او در دوران بازداشت مورد آزار و اذیت قرار گرفت و سپس آزاد شد.

آیت الله بروجردی متهم به سی فقره از جرائم شده است که گزیده ای از آن عبارت است : محاربه ( دشمنی با خدا )، تهدید به قتل ، اقدام علیه امنیت ملی ؛ تعارض علنی به  مشروعیت سیاسی روحانیت ( ولایت فقیه ) ؛ ارتباط با ضد انقلابیون و جاسوسی ، استفاده از واژه دیکتاتوری مذهبی بجای جمهوری اسلامی در سخنرانی های عمومی  و مصاحبه با رسانه ها...

در تاریخ 10ژوئن 2007 در جلسه اول دادگاه که توسط دادگاه ویژه روحانیت برگزار شد، به اتهام محاربه مجازات اعدام برای آیت الله بروجردی و 17 نفر از شاگردان او صادر شد.  با این حال ، شاید به دلیل فشار های بین المللی ، حکم اعدام تقلیل یافت.

در ماه مارس 13 ، 2008 ، تلویزیون های محلی به پخش اعترافات آیت الله بروجردی پرداختند. بدیهی است که این سناریو در زندان اوین مونتاژ شده بود و اعتباری نداشت.

آیت الله بروجردی در این اعترافات به دروغگو بودن خود اذعان می کند و اینکه پیروان خود را گمراه نموده است. افرادی دیگر که این فیلم را دیده اند می گویند که ایشان تحت فشار زیاد به بیان این اعترافات مجبور شده است.

در تاریخ 20 ژوئن، 2007 ، در رسانه های ایرانی متنی منتشر شد تحت عنوان اینکه ایشان بخاطر اقدامات خود ابراز تاسف نموده است  و از رهبر ایران در خواست توبه و ندامت می کند ؛ در حالی که بعدها مشخص شد که این متن توسط وزارت اطلاعات نوشته شده بود.

در تاریخ 13 آگوست 2007  دادگاه ویژه روحانیت ، آیت الله حسین کاظمینی بروجردی را به مدت یک سال زندان در تهران و  ده سال زندان در تبعید در شهرستان یزد محکوم کرد. علاوه بر این، او خلع لباس روحانیت گردید و خانه و تمام اموال او مصادره شد. در مجموع ، 77 نفر از پیروان او را نیز بین 1 تا 5 سال زندان محکوم کرد. برخی از آنها به محکومیت در تبعید مجازات شدند. همه متهمین از جمله آیت الله بروجردی در طول محاکمه خود ، از حق برخورداری از وکیل محروم بودند. بیشتر پیروان آیت الله بروجردی تا به حال آزاد شده اند و تنها هشت نفر از آنها در حال طی نمودن دوران محکومیت خود هستند و در حال حاضر در زندان اوین زندانی هستند. دو نفر از هواداران ایشان توسط دادگاه ویژه روحانیت احضار شده بودند و به احتمال زیاد به مجازات چهار سال حبس در تبعید محکوم شده باشند.

آیت الله بروجردی هنوز در زندان اوین در تهران بازداشت می باشد و سلامت جسمی او به طور جدی در تهدید است . در تاریخ 10 سپتامبر، 2008 ، همسر و وکیل و خانواده ایشان به زندان اوین رفتند ، اما به آنها اجازه ملاقات با او داده نشد. ما نمی دانیم که چرا از اوین به یزد منتقل شده است.

آیت الله بروجردی از بیماریهای متعددی مانند، پارکینسون ، دیابت ، فشار خون و نارسائیهای قلبی رنج می برد . با این وجود وضعیت رسیدگی  بهداشتی و درمانی به وی بسیار ضعیف است . اخیرا بیماری پارکینسون او شدت گرفته و او مرتبا به زمین می افتد.

او در بند 500 زندان اوین که بند ویژه روحانیت است نگهداری می شود .او بخاطر نگاشتن بعضی نامه ها و اشعار چندین بار به بند 209 زندان اوین که تحت کنترل وزارت اطلاعات است منتقل شده است. او بارها تقاضای مرخصی استعلاجی نموده است لیکن به در خواست وی بی توجهی نمودند . او تاکنون  دو بار در مدت بازداشت ، دست به اعتصاب غذا زده است.

در 2سپتامبر 2008 ، پزشکی از جانب آیت الله بروجردی نامه ای به مقامات قضایی ایران ارسال نمود و به آنها از مشکلات جسمی متعدد و پیچیده ایشان خبر داد و درخواست درمان فوری در خارج از زندان نمود.  این پزشک به مقامات توضیح داد که احتمالاعروق کرونر وی ممکن است مسدود شده باشد و این انسداد عامل درد قفسه سینه گردیده است.

آیت الله بروجردی همچنین از بیماری کلیوی که بسیار دردناک است رنج می برد . او 40 کیلوگرم وزن در زندان کم کرده است و بهداشت روانی او نیز از شرایط بد زندان  لطمه دیده است.

حضور مشترک 72 تشکل و نهاد مدنی در برابر مقر سازمان ملل متحد در ژنو، دراعتراض به نقض حقوق بشر در ایران

  در روزهای ۱۵ تا ۱۷ فوریه ۲۰۱۰، در مقابل مقر سازمان ملل متحد در ژنو ، همزمان با هفتمین اجلاس بررسی ادواری جهانی شورای حقوق بشر سازمان ملل، شبکه ای از نهادهای حقوق بشری و تشکل های مدنی فعال در اروپا و کانادا و آمریکا، در اعتراض به نقض گسترده و برنامه ریزی شده ی حقوق بشر از سوی دولت جمهوری اسلامی در بیش ازسه دهه و در دفاع از مطالبات و مبارزات حق طلبانه و دموکراتیک ملت ایران ، و با حمایت سازمان عفو بین الملل، فدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری و اتحادیه دانشجویان اروپا، تجمعی اعتراضی ازساعت ۹ صبح تا ۵ بعد از ظهر روز دوشنبه ۱۵ فوریه (۲۶ بهمن ۱۳۸۸) دربرابر مقر سازمان ملل متحد در ژنو برگزار خواهد گردید . لازم به ذکر است که گروه هواداران آیت الله بروجردی نیز از حامیان و امضاکنندگان تجمع اعتراضی فوق خواهد بود.

این تشکلها با حضور گسترده خود مصراُ  از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواستار تحقق خواستها و مطالبات زیر  می باشند :

1- محکومیت سرکوب، شکنجه، سنگسار، تجاوز و اعدام در ایران و درخواست محاکمه آمران و عاملان این اعمال ضد انسانی .

2- آزادی بی قید و شرط کلیه ی زندانیان سیاسی و عقیدتی.

3- رفع تبعیض جنسیتی علیه زنان و برابری حقوقی و سیاسی و اجتماعی زنان و مردان.

4- حق تجمع وتشکل آزادانه.

5- حق انتخاب آزاد نوع زندگی و حق آزادی اندیشه و بیان و نشر و پوشش.

6-اعزام فوری هیئت بازرسان سازمان ملل متحد برای بررسی وضعیت زندانها و زندانیان.

7- تعیین گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران از سوی سازمان ملل.

8- ملزم کردن حکومت جمهوری اسلامی ایران به رعایت

مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق های الحاقی آن و رفع هرگونه تبعیض بر اساس مذهب ، دین ، قوم و جنسیت .

امضای تشکل ها                                                         
1- اتحاد برای ایران(آمریکا                                                                       ( 
2- اتحاد برای ایران (کلن – بن )

3- اتحاد برای ایران(بایرن(
 -4اتحاد برای ایران  ) دوسلدورف)
-5 اتحاد برای ایران (برلن (
-6 اتحاد برای ایران (فرانکفورت ) 
  -7اتحاد برای برای یک ایران آزاد (هایدلبرگ (
  -8 اتحاد برای ایران (آلمان)
-9 اتحادیه دانشجویان اروپا
-10 انجمن ایرانی حقوق بشردانشگاه یورک (کانادا(
-11 انجمن آرای ایرانی
-12 انجمن بیان ( بلژیک )
-13 انجمن دیفا (آلمان(
-14 انجمن دفاع از حقوق بشر و دموکراسی  ( آلمان(
-15 انجمن دفاع از حقوق بشر در ایران (مونتریال – کانادا )
-16 انجمن رنگ انتخاب دموکراتیک (برلن – آلمان (
-17 انجمن زنان ایران (برلن – آلمان(
-18 انجمن فرهنگی هنری پگاه ) ووپرتال – آلمان(
-19 انجمن گفتگو و دموکراسی ( پاریس – فرانسه(
-20 ایران آزاد - کانون دفاع از مبارزات مردم ایران برای آزادی، حقوق بشر و دموکراسی (آلمان(
-21 ایرانیان سکولار طرفدار آزادی و دموکراسی (برلن – آلمان(
-22 بنیاد اسماعیل خویی (آمریکا(
-23 پشتیبانان دموکراسی و آزادی برای ایران (آمریکا(
-24 پشتیبانان مبارزه برای آزادی و حقوق بشر ( اسن – آلمان(
-25 تشکل سبز وين (اتریش(
-26 حامیان مادران عزادار ایران در لس آنجلس (آمریکا(
-27 حامیان مادران عزدار ایران در شهر وین (اتریش(
-28 جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران (اتريش )
-29 جمعیت ایرانی حقوق بشر کالیفرنیا شمالی ( آمریکا(
-30 جمعیت پشتیبانی از جنبش دموکراسی خواهی مردم ایران (برلن – آلمان(
-31 جمعیت پشتیبانی از مبارزات مردم ایران (کلن – آلمان(
-32 جمعیت کردهای مدافع حقوق بشر ( کلن – آلمان(
-33 جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران - جنوب کالیفرنیا ( آمریکا )
-34 جمعیت دفاع از حقوق مردم ایران در اتریش (اتریش(
-35 جوانان پیشروی ایرانی (هلند )
-36 جوانان و دانشجویان موج سبز (ووپرتال – آلمان(
-37 جوانان و دانشجویان موج سبز (کلن – آلمان(
-38 جامعه ی دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران (سوئد(
-39 خانه فرهنگی آذربایجان ( اسن – آلمان(
-40 خانه همبستگی مهر (کلن – آلمان(
-41 دوچرخه سواری برای حقوق بشر (کانادا(
-42 سازمان دگرباشان جنسی ایران - ایرکیو( کانادا(
-43 شبکه فعالین ایرانی دفاع از حقوق بشر در اروپا و امریکای شمالی (بین المللی(
-44 شبکه جوانان ایرانی ( برلن، آلمان(
-45 شهروند (کانادا )
-46 صدای زنان کانادا برای صلح  )کانادا(
-47 کانون ره آورد( آخن – آلمان(
-48 کانون پناهندگان سیاسی ایران  ( برلن – آلمان(
-49 کانون فرهنگ و هنر ( آمریکا )
-50 کمیته دفاع از زندانیان سیاسی ایران (برلن – آلمان(
-51 کمیته دفاع از جنبش حقوق مدنی در ایران (جنوب فرانسه(
-52 کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی (پاریس – فرانسه )
-53 کمیته همبستگی با مبارزات مردم ایران ( آخن – آلمان )
-54 کمیته همبستگی با ملت ایران (کانادا )
-55 کمیته آمریکائیان و ایرانیان پیشرو ( آمریکا )
-56 کمیته جمعی از ایرانیان ایالت نوردراین وست فالن - کلن، اسن ، ووپرتال ، دورتموند، بوخوم، بن ، دوسلدرف ( آلمان(
-57 کمیته مستقل کردها برای حمایت و پشتیبانی زندانیان سیاسی ایران ( کلن – آلمان(
-58 کمپین مبارزه با خشونت برای صلح، مرکز تحقیقات بین المللی بهداشت و طب پیشگیری ( آمریکا(
-59 کوشندگان برای آزادی و دمکراسی در ایران (بوخوم – دورتموند – آلمان )
-60گروه هماهنگی صلح و برابری ( ووپرتال – آلمان(
-61 گروه پزشکان و کادر پزشکی ایرانیان مقیم اتریش مدافع حقوق بشر در ایران ( اتریش(
-62 فدراسیون یوروپرس ( اروپا(
-63 مادران ایرانی هامبورگ  ( آلمان(
-64 مادران داغدار لندن ( انگلستان )
-65 مادران صلح -دورتموند حامیان مادران عزادار در ایران ( آلمان)
-66 مرکز اسناد حقوق بشر ایران ) آمریکا )
-67 مونیخ همیار ایران ( آلمان(
-68 ندای مادران ( بلژیک(
-69 ندای صلح و آزادی (کانادا )
-70 هواداران آیت الله بروجردی
-71 هواداران جنبش سبز ایران (مونستر – آلمان )
-72 همبستگی با مادران عزادار در ایران (کلن – آلمان(

شعارهای مشترک تشکلهای یاد شده در این روزها از این قرار است: 


-1 اعدام ها را متوقف کنید !
-2 اعزام فوری هیئتی از طرف سازمان ملل متحد به ایران برای بررسی وضعیت حقوق بشر.
-3 محکومیت جمهوری اسلامی ایران : ۳۰ سال سرکوب، شکنجه، تجاوز، سنگسار، اعدام.
-4 آزادی بی قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی.
-5 تعیین گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران.
-6 رفع تبعیض جنسیتی علیه زنان.
-7 لغو حجاب اجباری.
-8 محاکمه آمران و عاملان جنایت های سه دهه اخیر ایران.
-9 لغو مجازات اعدام و سنگسار ؛ و منع شکنجه.
-10 حق انتخاب آزاد نوع زندگی.