به مناسبت رای شورای امنیت سازمان ملل متحد مبنی بر اعمال مجازات هایی علیه ایران و نیز به مناسبت نخستین سالگرد اعتراضات مردم این کشور علیه تقلبات انتخاباتی ریاست جمهوری در تاریخ ۱۲ ژوئن ۲۰۰۹، باربارا لوخبیلر، نماینده سبزها در پارلمان اروپا و رئیس هیئت پارلمان اروپا در امور ایران، گفت:
اعدام های شوم، شکنجه، تجاوز، دادگاه های مرگ در ایران، دارای بالاترین رکورد بوده و نشانه ای از وضعیت ناگوار حقوق بشر است. از ژوئن ۲۰۰۹ تا به امروز، از هنگامی که صدها هزار نفر از مردم ایران در تهران تظاهرات کردند، نیروهای شبه نظامی بسیج و دیگر نیروهای امنیتی تمام نیروهای مخالف را سرکوب کردند. در نتیجه این اعمال، هزاران نفر زندانی و بالاخره صد نفر کشته شدند. دادگاه ها همچنان به محاکمات فرمایشی علیه منتقدان دولت ادامه می دهند. در شش ماه گذشته ۱۷ نفر اعدام شده اند و مخالفان دولت درخیابان ها مورد تهاجم جنایتکاران رژیم قرار گرفته اند.
ما با اینکه در آستانه فرارسیدن سالگرد انتخابات، از آزادی هشتاد نفر استقبال می کنیم. اما با این وجود آزادی همه کسانی را که در تظاهرات های مسالمت آمیز دستگیر شده اند، خواستاریم. رهبری ایران باید به در خواست اجازه تظاهرات، به مناسبت سالگرد انتخابات پاسخ مثبت دهد. به کار گیری بی رحمانه نیروهای سرکوب، راه چاره ای برای پاسخگویی به نارضایتی و سرخوردگی بسیاری از زنان و مردان ایرانی نیست.
دعوا های بر سر برنامه های هسته ای ایرانیان نباید ما را از چالش های بزرگ داخلی که ایران با آنها روبروست، غافل نماید. اتحادیه اروپا نباید تنها به مسئله بررسی پرونده هسته ای ایران بسنده کند، بلکه باید به تمام مشکلات موجود، از جمله تغییر و تحولات داخلی ایران، مشکلات اقتصادی آن و به مسئله امنیتی در منطقه نیز بپردازد.
ما از فضایی که در آن بین ایران، ترکیه و برزیل توافقی در زمینه تبادل اورانیوم کم غنی شده، برای سوخت هسته ای بدست آمده است، استقبال می کنیم . متاسفانه این توافقنامه نمی تواند شک و تردیدها را در رابطه با قصد ایران در فعالیت های غنی سازی اورانیوم تا درجه پلوتونیوم قابل استفاده در سلاح هسته ای، برطرف نماید.
به هرحال باید دید که آیا تنبیه های در نظر گرفته شده می تواند ایران را به سازش بکشاند. هر چند بی اعتمادی غرب به دولت ایران، برای افکار احمدی نژاد خوراک تبلیغاتی را بدنبال خواهد داشت، اما بهترین شیوه تنبیه هاو تحریم ها آنهایی هستند که به مردم آسیب نرسانند.
اختلافات در ایران کاهش نیافته اند. رهبری ایران گزینه ای غیر از پذیرفتن اصلاحات عمیق را ندارد که بنفع مردم این کشور و ثبات منطقه هم خواهد بود.
اگر دولت ایران در راه آزادی مردم و پیشرفت کشورش تلاش نکند، مردم ایران با برخورداری از پشتوانه هزاران ساله تاریخی خود و منابع سرشار طبیعی، از خواسته هایش نخواهد گذشت و از طریق تظاهرات و اعتراضات به آن دست خواهد یافت که در آن هنگام، دولت ایران وادار به درک آن خواهد شد.
تکرار می کنیم که اصلاحات عمیق سیاسی در ایران بنفع مردم این کشور و ثبات در منطقه می باشد.
لینک مطلب:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر