به نام آزادی بیستم دسامبر 2009 - 29 آذر 88
محضر گرامی مسئولین دیده بان حقوق بشر سازمان ملل متحد
موضوع:
رسیدگی فوری به وضعيت وخيم زنداني عقيدتي سیاسی در ايران، سيد حسين كاظميني بروجردي
احتراما به عرض مي رسانيم كه آقای بروجردی از تاریخ 8 اكتبر 2006 (16 مهرماه 1385) تا کنون، بیش از سه سال است که بطور پیوسته تحت بازداشت قرار دارند. با توجه به بیماریهای متعددی که به آنها مبتلا شده اند، بسیار آسیب پذیر گرديده اند. اکنون از ناراحتی های قلب، چشم، دندان، تنگی نفس، پوکی استخوان، کلیه و پارکینسون رنج می برند. این بیماریها و همچنین وضعیت بد بهداشتی و تغذیه نامناسب، باعث ضعف و كاهش وزن شديد ایشان شده است به گونه ای که قادر به حفظ تعادل جسمی در هنگام ایستادن و راه رفتن نیستند و اخیرا بارها به زمین خورده و صدمه دیده اند، از جمله در تاریخهای 10 اکتبر، 12 اكتبر و 17 نوامبر 2009 (18 مهر، 20 مهر و 26 آبان 1388) که چندین دقیقه نيز در حالت اغما فرو رفتند.
ايشان در تاريخ 23 نوامبر 2008 (3 آذر 1387) از زندان اوين به زندان مركزي يزد تبعيد شدند و در تاریخ 19 اگوست 2009 (28 مرداد 1388) به علت وخامت وضعیت جسمی، از بند انفرادی زندان مرکزی یزد به زندان اوین منتقل گردیدند. این نکته حائز اهمیت است که طی مدت مذکور نه تنها در بیمارستان بستری نشدند بلکه اجازه مرخصی درمانی هم صادر نشد.
لازم به ذکر است که آقای بروجردی از تاریخ 8 اکتبر 2006 تا 21 نوامبر 2009 مدت 820 روز را در بندهای عمومی و 320 روز را در بندهای انفرادی در زندانهای اوین و مرکزی یزد، زندانی بوده است و از آنجا که هر یک روز انفرادی معادل 10 روز عمومی به حساب می آید، لذا دوره محکومیت 11 ساله ایشان به پایان رسیده است و دستگاه قضائی ایران باید ایشان را آزاد نماید.
رژیم همواره سعی نموده است تا آقای بروجردی را از بین ببرد. در تاریخ 13 دسامبر 2009 (22 آذر 1388) هنگامی که ایشان برای تماس با خانواده خود به کابین تلفن زندان واقع در حیاط بند مراجعه نمود، طی یک سوء قصد، قطعه بلوک سیمانی بزرگی بطور ناگهانی از دیوار بلند آن محل سقوط کرده و در کنار پای ایشان متلاشی شد. این حادثه به قدری غیر عادی بود که تمامی زندانیان بند ویژه روحانیت در محل حاضر شدند و حتی مسئولین زندان به آنجا آمده و در جواب اعتراض زندانیان، تنها به غیر مترقبه خواندن این حادثه، اکتفا کردند.
در پایان یادآور می شویم که این زندانی عقیدتی تا کنون از حق داشتن وکیل آزاد، پزشک و برگزاري دادگاه علنی محروم بوده و دستگاه قضائی ایران، هیچ گونه توضیح رسمی درباره علت بازداشت و اعمال برخوردهاي خشن با ايشان و تعدادي از هوادارنشان را ارائه نكرده است.
به اين وسيله ديده بان حقوق بشر سازمان ملل متحد، درخواست داريم تا با صدور يك بيانيه اختصاصي، وضعيت بحراني ايشان را پيگيري نمايد.
با سپاس صمیمانه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر